Wat gebeurt wanneer het water roestvrij staal raakt?

Passivering: Het roestvrije staal is gekend voor zijn corrosieweerstand toe te schrijven aan de aanwezigheid van een dunne laag van chromiumoxyde op zijn oppervlakte. Wanneer het water roestvrij staal contacteert, staat de laag van het chromiumoxyde met zuurstof van de lucht in wisselwerking om een passieve film te vormen. Deze film doet dienst als beschermende barrière, verhinderend verdere oxydatie en corrosie van het staal.

Oppervlakte die nat maken: Het water spreidt of maakt typisch de oppervlakte van roestvrij staal toe te schrijven aan zijn lage oppervlaktespanning nat. Het vormt een dunne laag over de oppervlakte van het staal, het toestaan voor goed contact en het gemakkelijke schoonmaken. De graad van het nat maken kan door de netheid en de ruwheid van de staaloppervlakte worden beïnvloed.

De weerstand van het roestvrije staal tegen water: Roestvrij staal, wanneer behoorlijk gelegeerd en geëindigd, tegen corrosie en het bevlekken door water over het algemeen bestand is. Het kan blootstelling aan water voor lange perioden zonder significante schade of verslechtering weerstaan, die tot het maken een populaire keus voor diverse toepassingen zoals keukengerei, gootstenen, toestellen, en openluchtstructuren.

Potentiële corrosierisico's: Terwijl het roestvrije staal corrosiebestendig is, is het niet volledig ondoordringbaar aan bepaalde voorwaarden. Bijvoorbeeld, in aanwezigheid van bepaalde corrosieve substanties zoals chloriden (b.v., zoutwater) of zuren, kan het roestvrije staal gelokaliseerde corrosie, zoals het kuiltjes maken in of spleetcorrosie ondergaan. Nochtans, in de normale omstandigheden en met juiste rangen van roestvrij staal, is het risico van corrosie minimaal.