Roest de roestvrij staalpijp?

Het roestvrije staal is gekend voor zijn weerstand tegen roest en corrosie, maar onder bepaalde voorwaarden, kan het corrosie nog ervaren. Het roestvrije staal bevat een minimum van chromium 10,5%, dat een dunne, onzichtbare laag van chromiumoxyde op de oppervlakte vormt. Deze laag, genoemd de passieve laag, beschermt het onderliggende staal tegen het roesten.

Nochtans, als de passieve laag beschadigd of gecompromitteerd is, kan het roestvrije staal kwetsbaar worden aan het roesten. De factoren die tot de analyse kunnen leiden van de passieve laag en het roesten omvatten:

1. Blootstelling aan corrosieve milieu's: Het roestvrije staal kan door bepaalde corrosieve substanties zoals chloriden, zuren, en zouten worden beïnvloed. Bijvoorbeeld, als de roestvrij staalpijpen aan hoge niveaus van chlorideionen, zoals in kustgebieden of milieu's met hoog zoutgehalte worden blootgesteld, het kuiltjes maken in kan de corrosie of de spleetcorrosie voorkomen.

2. Mechanische schade: De krassen, holt uit, of andere vormen van mechanische schade aan de oppervlakte kunnen de passieve laag onderbreken en een weg verstrekken voor corrosie om te beginnen.

3. Gebrek aan zuurstof: Het roestvrije staal vereist zuurstof om de passieve laag te handhaven. In milieu's met beperkte zuurstoflevering, zoals stagnerend water of begraven toepassingen, kan het roestvrije staal aan gelokaliseerde corrosie naar voren meer gebogen zijn.

4. Extreme temperaturen: In sommige gevallen, kan de blootstelling aan zeer hoge temperaturen tot de vorming van chromiumcarbide leiden, die de chromiuminhoud kan uitputten dichtbij de korrelgrenzen en intergranular corrosie veroorzaken.

5.